એક નવા ક્લિનિકલ ટ્રાયલના તારણો અનુસાર, જે દર્દીઓને હાર્ટ એટેક પછી તરત જ સ્ટેમ સેલ થેરાપી આપવામાં આવે છે, તેમનામાં હૃદયની નિષ્ફળતાનો ખતરો નોંધપાત્ર રીતે ઘટી જાય છે. આ થેરાપી હાર્ટ એટેક પછી નબળા પડી ગયેલા હૃદયના કાર્યને સુધારવામાં અને કાર્ડિયોવેસ્ક્યુલર જોખમોને ઘટાડવામાં એક આવશ્યક સહાયક પ્રક્રિયા તરીકે કામ કરી શકે છે. એક અભ્યાસ મુજબ, જે દર્દીઓનું હૃદય નબળું હોય છે અને જેમને હાર્ટ એટેક આવ્યા પછી તરત જ સ્ટેમ સેલ થેરાપી આપવામાં આવે છે, તેમનામાં હૃદયની નિષ્ફળતા નું જોખમ ઓછું થાય છે. હાર્ટ એટેક પછી હૃદયની નિષ્ફળતાનો ખતરો વધી જાય છે. તેનું કારણ એ છે કે એટેક પછી હૃદયના સ્નાયુઓને ઘણું નુકસાન પહોંચે છે, જેનાથી લોહીને યોગ્ય રીતે પમ્પ કરવાની તેની ક્ષમતા નબળી પડી જાય છે. આ એક અચાનક થતી સમસ્યા અથવા લાંબા સમય સુધી ચાલતી સમસ્યા હોઈ શકે છે. તેના લક્ષણોમાં શ્વાસ લેવામાં તકલીફ, થાક, પગમાં સોજો અને હૃદયના ધબકારાનું અનિયમિત થવું વગેરેનો સમાવેશ થાય છે.
બીએમજે દ્વારા પ્રકાશિત આ ક્લિનિકલ ટ્રાયલ સૂચવે છે કે સ્ટેમ સેલ થેરાપી હાર્ટ એટેક પછીના દર્દીઓના આ ખાસ જૂથ માટે હૃદયની નિષ્ફળતાને રોકવા અને ભવિષ્યના જોખમને ઘટાડવા માટે એક આવશ્યક વધારાની પ્રક્રિયા બની શકે છે. યુકેની ક્વીન મેરી યુનિવર્સિટી ઓફ લંડનના સંશોધકો સહિતની એક આંતરરાષ્ટ્રીય ટીમે હાર્ટ એટેક પછી કોરોનરી ધમનીઓમાં સીધા સ્ટેમ સેલ પહોંચાડ્યા અને ત્રણ વર્ષમાં હૃદયની નિષ્ફળતાની સ્થિતિ બને છે કે કેમ તે જાણવાનો પ્રયાસ કર્યો. ટીમે કહ્યું, “પરિણામો દર્શાવે છે કે આ ટેકનિક માયોકાર્ડિયલ ઇન્ફાર્કશન પછી હૃદયની નિષ્ફળતાને રોકવા અને ભવિષ્યના જોખમને ઘટાડવા માટે એક આવશ્યક સહાયક પ્રક્રિયા તરીકે કામ કરી શકે છે.”
આ ટ્રાયલમાં ઈરાનની ત્રણ ટીચિંગ હોસ્પિટલોના 396 દર્દીઓ (સરેરાશ ઉંમર 57-59 વર્ષ)નો સમાવેશ કરવામાં આવ્યો હતો, જેમને પહેલાં કોઈ હૃદય રોગ નહોતો. તે બધાને પ્રથમ હાર્ટ એટેક (માયોકાર્ડિયલ ઇન્ફાર્કશન) આવ્યો હતો. આમાંથી, ઇન્ટરવેન્શન ગ્રુપના 136 દર્દીઓને સ્ટાન્ડર્ડ કેર ઉપરાંત, હાર્ટ એટેકના 3-7 દિવસની અંદર એલોજેનિક વ્હાર્ટન જેલી-ડેરાઇવ્ડ મેસેનકાઇમલ સ્ટેમ સેલનું ઇન્ટ્રાકોરોનરી ઇન્ફ્યુઝન આપવામાં આવ્યું. બાકીના 260 કંટ્રોલ ગ્રુપના દર્દીઓને માત્ર સ્ટાન્ડર્ડ કેર આપવામાં આવી.
કંટ્રોલ ગ્રુપની તુલનામાં, સ્ટેમ સેલના ઇન્ટ્રાકોરોનરી ઇન્ફ્યુઝનથી હૃદયની નિષ્ફળતાનો દર (100 વ્યક્તિ વર્ષ દીઠ 2.77 વિરુદ્ધ 6.48), હૃદયની નિષ્ફળતા માટે હોસ્પિટલમાં ફરીથી દાખલ થવાનો દર (100 વ્યક્તિ વર્ષ દીઠ 0.92 વિરુદ્ધ 4.20), અને કાર્ડિયોવેસ્ક્યુલર મૃત્યુ અને હાર્ટ એટેક અથવા હૃદયની નિષ્ફળતા માટે ફરીથી દાખલ થવાના જોખમ (100 વ્યક્તિ વર્ષ દીઠ 2.8 વિરુદ્ધ 7.16)માં અગાઉથી ઘટાડો થયો. આ ઇન્ટરવેન્શનની હાર્ટ એટેક માટે હોસ્પિટલમાં ફરીથી દાખલ થવા અથવા કાર્ડિયોવેસ્ક્યુલર બીમારીથી થતા મૃત્યુ પર આંકડાકીય રીતે કોઈ ખાસ અસર જોવા મળી નહોતી. જો કે, સંશોધકોએ જણાવ્યું હતું કે છ મહિનામાં, ઇન્ટરવેન્શન ગ્રુપમાં હૃદયના કાર્યમાં કંટ્રોલ ગ્રુપની તુલનામાં ઘણો વધુ સુધારો જોવા મળ્યો, સાથે જ તેમણે આ પરિણામની પુષ્ટિ માટે વધુ ટ્રાયલની જરૂરિયાત પર પણ ભાર મૂક્યો.