નવી દિલ્હીઃ પાકિસ્તાનની શાહબાઝ શરીફ સરકાર અને જનરલ અસીમ મુનીરની સેના સામે હવે એક નવો અને અણધાર્યો સુરક્ષા પડકાર ઉભો થયો છે. આ ખતરો ફક્ત પાકિસ્તાની સરહદોમાં જ નથી, પરંતુ હવે તેને બાંગ્લાદેશ સાથે જોડાયેલા આતંકવાદીઓના રૂપમાં બાહ્ય સમર્થન પણ મળી રહ્યું છે. બાંગ્લાદેશી ડિજિટલ પોર્ટલ ‘ધ ડિસેન્ટ’ ના અહેવાલ મુજબ, મોટી સંખ્યામાં બાંગ્લાદેશી નાગરિકો અફઘાનિસ્તાન જઈ રહ્યા છે અને TTP માં જોડાઈ રહ્યા છે. તાજેતરમાં ઉત્તર વઝીરિસ્તાનમાં પાકિસ્તાની સુરક્ષા દળો દ્વારા માર્યા ગયેલા 54 આતંકવાદીઓમાંથી એક, અહેમદ જોબર પણ બાંગ્લાદેશી નાગરિક હોવાનું બહાર આવ્યું છે જે પહેલા સાઉદી અરેબિયા અને પછી અફઘાનિસ્તાન ગયો અને ટીટીપી સાથે હાથ મિલાવ્યો.
રિપોર્ટમાં ઉલ્લેખ કરવામાં આવ્યો છે કે હાલમાં ઓછામાં ઓછા 8 બાંગ્લાદેશી નાગરિકો અફઘાનિસ્તાનમાં TTP માટે સક્રિય છે. તેમજ સૈફુલ્લાહ નામનો એક માણસ, જે પોતાને ટીટીપીના બાંગ્લાદેશ ચેપ્ટરના ડિજિટલ ઓપરેટર તરીકે વર્ણવે છે. તે સોશિયલ મીડિયા દ્વારા કટ્ટરપંથી પ્રચાર ફેલાવી રહ્યો છે. અફઘાનિસ્તાનથી સોશિયલ મીડિયા દ્વારા ટીટીપી માટે ડિજિટલ પ્રચાર ચલાવવામાં આવી રહ્યો છે, જે ભરતી ઝુંબેશને વેગ આપી રહ્યો છે. આશ્ચર્યજનક વાત એ છે કે બાંગ્લાદેશની ગુપ્તચર એજન્સીઓને પણ આ વાતની જાણ નથી, જે આ ખતરાની ગંભીરતામાં વધુ વધારો કરે છે.
આ પહેલી વાર નથી જ્યારે બાંગ્લાદેશી નાગરિકો વૈશ્વિક આતંકવાદી નેટવર્ક સાથે જોડાયેલા હોય. 2005 માં, JMB આતંકવાદીઓએ બાંગ્લાદેશમાં પહેલો આત્મઘાતી હુમલો કર્યો હતો. ડઝનબંધ બાંગ્લાદેશીઓ ISIS માં જોડાયા અને કેટલાક સીરિયામાં માર્યા ગયા. 2016 માં, સિંગાપોરમાં 8 બાંગ્લાદેશીઓની ધરપકડ કરવામાં આવી હતી, જેઓ ત્યાં ઇસ્લામિક રાજ્ય બનાવવા માંગતા હતા. આ ઘટનાઓ પરથી સ્પષ્ટ થાય છે કે બાંગ્લાદેશમાં કટ્ટરપંથી વિચારસરણીના મૂળ ઊંડા છે, જે હવે TTP જેવા સંગઠનોને વૈશ્વિક સ્તરે વિસ્તરણ આપી રહ્યું છે.
પાકિસ્તાન પહેલેથી જ ટીટીપીના આક્રમક હુમલાઓ, ડ્રોન હુમલાઓ અને આતંકવાદી ઘૂસણખોરીનો સામનો કરી રહ્યું છે. હવે જ્યારે બાંગ્લાદેશ જેવા દેશોના નાગરિકો પણ આ નેટવર્કનો ભાગ બની રહ્યા છે, ત્યારે તે પાકિસ્તાન માટે બેવડા મોરચાના યુદ્ધનો સંકેત છે. આંતરિક મોરચે, TTP સતત સુરક્ષા દળો, પોલીસ અને નાગરિક લક્ષ્યો પર હુમલા કરી રહ્યું છે. બાહ્ય મોરચે, તેને હવે અફઘાનિસ્તાન અને બાંગ્લાદેશ જેવા દેશોમાંથી ભરતી અને પ્રચાર સમર્થન મળી રહ્યું છે. શાહબાઝ શરીફ અને જનરલ અસીમ મુનીર માટે, આ માત્ર એક રાજકીય પડકાર નથી પણ એક વ્યૂહાત્મક સુરક્ષા ખતરો પણ છે જે પાકિસ્તાનની સ્થિરતાને નબળી પાડી શકે છે.